Monday, June 26, 2006

วาดเรื่อยเปื่อย 1



กะเวลารถไฟผิดไปนิด เลย มาถึงที่ทํางานตั้งเเต่ไก่ยังไม่โห่
ไม่มีอะไรทําก็เลยวาดรูปเล่น รอผู้ช่วย ผกก.เสด็จมาเเจกงาน

Sunday, June 25, 2006

Bodies, the exhibition.


อาทิตย์ที่เเล้ว เราไปดูนิทรรศการชื่อ bodies มาที่ South Stree Seaport Museum บนถนน Fulton
อ่านจากใบปิดคร่าวๆ เป็นการจัดเเสดง ร่างกายมนุษย์ในอิริยาบทต่างๆ
พอเห็นภาพโฆษณาเป็นหัวใจสดๆ เลยเกิดอาการซีอุยอยากดู

เหตุผลจริงๆคือ งานที่เราทํา (อนิเมชั่น)
มันจําเป็นต้องรู้กล้ามเนื้อส่วนนอก (ที่มองเห็นได้)
เวลาวาดจะได้ไม่ดูตลกๆ เหมือนยัดนุ่นไว้ในน่อง

เลยไปดู เผื่อ อะไรที่ลืมๆไปเเล้ว จะได้ refreshตัวเองขึ้นมาบ้าง

ตอนเดินเข้าไปห้องเเรก มันก็มีเเต่ อวัยวะ กับกระดูก
วางโชว์ไว้ กับคําบรรยายเกี่ยวกับ ระบบหายใจ
ระบบย่อยอาหาร ระบบนู้นระบบนี้
ทําให้เรานึกถึงพิพิธภัณฑ์ที่ศิริราช
ก็หงุดหงิดเล็กน้อย เพราะของเเบบนี้ดูมาเเล้ว
ทําไมตูต้องจ่ายเงิน 25 เหรียญด้วย(วะ)

เเต่พอเราเดินข้ามมาอีกห้อง มันหลอนมากๆ
ทั้งห้องมีเเต่ร่างกายมนุษย์ ยืน เดิน นั่ง กระโดด
ทําทุกอย่างเเบบมนุษย์ปกติ
เพียงเเค่ไม่มีผิวหนังหุ้มร่างกายไว้
เหมือนกับใครซักคนเดินผ่าน รังสีอะไรซักอย่าง
เเล้วถูกสต๊าฟ ไว้เเบบเฉียบพลัน
(นึกถึงที่เคยอ่านกรณี ภูเขาไฟระเบิดปอมเปอี ลาวาร้อนๆไหลลงมาเร็วมากๆ
คนที่กําลังวิ่งหนี ถูกลวกทั้งเป็น ตัวเเข็งอยู่ในท่าวิ่ง...อี๋)

เราก็เเบบ โห ของปลอมเเหงๆ

เเต่พอ ไปเปรียบเทียบเส้นประสาท ที่โผล่มาจากส่วนกระดูกสันหลัง
ของหุ่นหนึ่ง กับหุ่นสอง
มันไม่เหมือนกันเป๊ะๆ เเบบที่เเน่ใจได้ว่าไม่ได้ออกมาจาก เเท่นพิมพ์เดียวกัน
เเล้วเราก็เหงื่อตก..ของจริงนี่หว่า

เราไม่ได้เรียนที่รามานานพอจะ dissectร่างกายมนุษย์ทั้งหมด
เเต่ที่เราได้มีโอกาสได้ทําคือ ส่วนหลัง ตรงกระดูกสันหลัง (ช่วงก่อนลาออกพอดีไง)
dissect เป็นงานที่ยากโคตรๆ ในความเห็นเรานะ
ตอนเพื่อนๆเรามันทําน่ะ เละเทะ จะตาย เส้นนู้นขาด เส้นนี้หาไม่เจอ

ทําออกมาสวยๆเหมือนงานนี้ มันออกจะเกือบเป็นไปไม่ได้

ขอเเปลกระบวนการเตรียมงานจากเว็บไซต์ www.bodiestheexhibition.com
มาดังนี้

ขั้นเเรก หลังจากร่างกายผ่านกระบวนการตามมาตรฐาน(สําหรับผู้ตาย)ของโรงพยาบาลเเล้ว
ทีมเเพทย์ทําการชําเเหละเพื่อเเสดงส่วนกล้ามเนื้อ เส้นประสาท (ตามเเต่ ช่วงเนื้อหาของนิทรรศการ)
จากนั้นจึงเเช่ร่างกายใน อะซีโทน เพื่อ กําจัดน้ำในร่างกายออก
เเล้วจึงนําร่างกายมาเเช่ใน อ่างซีลิโคน หรือโพลีเมอร์ เพื่อปิดทางเดินอากาศต่างๆ
ขั้นสุดท้ายคือการลง เเคตาลีสต์ เพื่อทําให้อวัยวะ เเละ พื้นผิวเเข็งตัว

สรุปว่า...ของจริง

งานนี้มีเด็กๆ มาดูเยอะเหมือนกัน
ดูท่าทางก็ไม่มีใครหวาดกลัว ร้องไห้อะไร
พ่อเเม่ที่พาลูกมา ก็ชี้ นี่ไง เด็กทารกที่เกิดนอกมดลูก
เราก็ เหวอ
จะเทรนลูกเป็นหมอตั้งเเต่ยังอ้อนยังออดเลยเรอะ
(เด็กมันดูไม่น่าจะเกิน 8 ขวบไปได้)

มีอีกอย่างที่เจ๋งดี มันเป็นการเเสดงระบบไหลเวียนโลหิต
เค้าฉีดสารเคมีเข้าไปในเส้นเลือด
ที่ทําให้เส้นเลือดเเข็งตัวเเบบเฉียบพลัน (ประมาณนั้น)
เเล้วก็เลาะเอาอวัยวะออก (ไม่รู้ทําไง)
เหลือเเต่เส้นเลือด
เราเห็นเส้นด้ายยุ่งๆ พันกันไปพันกันมา
ดูเป็นรูปร่างมนุษย์
อ่านป้ายบรรยาย ก็เขียนไว้ว่า ... มนุษย์

ตอนเดินออกมีป้ายสรุปเกี่ยวกับงานนี้
เค้าบอกว่า
คนทั่วไป ไม่ค่อยสนใจจะรู้ว่าร่างกายทํางานอย่างไร
เมื่อไม่รู้ ก็ไม่รักษา
นิทรรศการนี้จัดขึ้นเพื่อให้บุคคลทั่วไป
รู้จัก เเละ รักร่างกายของตนเอง

จะได้ไม่กินเเต่ฟาสต์ฟูด เเล้วนั่งดูทีวีจนตูดเผละ
เพราะตูดเผละเเล้ว ศพไม่สวยนะจ๊ะ
(อันนี้เพิ่มเอง)